Tadeusz Urbanowicz bił się o wolną Polskę. Spoczął obok „Inki" i „Zagończyka"

Tadeusz Urbanowicz ps. „Moskito” urodził się w 1926 r. w Wilnie. Był harcerzem Szarych Szeregów, a od 1944 r. żołnierzem 3. Wileńskiej Brygady AK. Uczestniczył w walkach o rodzinne miasto w ramach Operacji „Ostra Brama”. W 1945 r. dołączył do 5. Wileńskiej Brygady AK, odtworzonej przez mjr. Zygmunta Szendzielarza „Łupaszkę”.

9 października 1946 r. „Moskito” został ciężko ranny w potyczce z MO. Nie chcąc narażać kolegów z oddziału na straty podczas próby ewakuowania go z pola walki, zastrzelił się z okrzykiem „Czołem chłopaki!”.

– Cele 5. Wileńskiej Brygady AK pięknie zdefiniował stojący na jej czele legendarny major Zygmunt Szendzielarz „Łupaszko”: My nie jesteśmy żadną bandą. My jesteśmy z miast i wiosek polskich i chcemy, by Polską rządzili Polacy służący dobrej sprawie i wybrani przez naród Polski. O to bił się Moskito – powiedział prezes Instytutu Pamięci Narodowej dr Karol Nawrocki podczas uroczystego pochówku Tadeusza Urbanowicza.

Bohater polskiego podziemia niepodległościowego spoczął, zgodnie z wolą rodziny, na Cmentarzu Garnizonowym w Gdańsku, w kwaterze Armii Krajowej, obok mogiły Danuty Siedzikówny „Inki" i Feliksa Selmanowicza „Zagończyka".