85. Rocznica Zbrodni Katyńskiej – Pamięć o polskich oficerach zamordowanych przez NKW

Wiosną 2025 roku przypada 85. rocznica Zbrodni Katyńskiej – jednej z najbardziej wstrząsających zbrodni XX wieku, która na zawsze pozostanie tragiczną kartą w historii Polski. To właśnie wtedy, na rozkaz najwyższych władz Związku Radzieckiego, zamordowano ponad 22 tysiące polskich obywateli, głównie oficerów Wojska Polskiego, w tym także policjantów, lekarzy, nauczycieli, duchownych i urzędników państwowych.

Zbrodnia Katyńska była aktem ludobójstwa politycznego i narodowego, którego celem było unicestwienie elity II Rzeczypospolitej.

5 marca 1940 roku najwyższe kierownictwo Związku Radzieckiego, z Józefem Stalinem na czele, podpisało tajną uchwałę nakazującą rozstrzelanie polskich jeńców wojennych przetrzymywanych w obozach w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie, a także tysięcy więźniów z zachodnich obszarów Polski zajętych przez ZSRR po 17 września 1939 roku.

Egzekucja – precyzyjna machina śmierci

W okresie od kwietnia do maja 1940 roku, funkcjonariusze NKWD przystąpili do systematycznego mordowania więźniów:

Kozielsk – oficerowie Wojska Polskiego trafili do dołów śmierci w Lesie Katyńskim pod Smoleńskiem.

Starobielsk – jeńców rozstrzeliwano w piwnicach siedziby NKWD w Charkowie, a ich ciała grzebano w pobliskim Piatichatkach.

Ostaszków – policjanci i funkcjonariusze trafili do Miednoje, gdzie zostali zamordowani i pochowani w masowych grobach.

Zamordowano ich strzałem w tył głowy – bez sądu, bez wyroku, z zimną precyzją. Była to czystka polityczna i narodowa – eliminacja ludzi, którzy stanowili fundament niepodległego państwa polskiego.

Przez dziesięciolecia ZSRR i wspierające go reżimy komunistyczne negowały swoją odpowiedzialność za Zbrodnię Katyńską, zrzucając winę na Niemców. Prawda była zakazana, a mówienie o Katyniu mogło skutkować represjami.

Dopiero w 1990 roku władze radzieckie oficjalnie przyznały, że za zbrodnię odpowiadało NKWD. Mimo to, do dziś nie doszło do pełnego rozliczenia i międzynarodowego uznania Zbrodni Katyńskiej za ludobójstwo.

Pamięć i odpowiedzialność

Dziś, po 85 latach, wciąż czujemy obowiązek pamiętania i mówienia prawdy o tej zbrodni. Katyń to nie tylko miejsce zbrodni, ale symbol walki o godność, prawdę i suwerenność. To przestroga przed milczeniem wobec zła i brutalnej siły totalitaryzmu.

Dlaczego musimy pamiętać?

„Naród, który nie zna swojej historii, skazany jest na jej powtórne przeżycie.”— George Santayana

Pamięć o Zbrodni Katyńskiej to nie tylko obowiązek wobec ofiar, ale także przestroga dla przyszłych pokoleń. Musimy chronić prawdę przed zapomnieniem i fałszem. To wyraz szacunku dla tych, którzy zginęli w imię wolności i polskości.

Dlaczego 13 kwietnia?

Wybór tej daty nie jest przypadkowy. To właśnie 13 kwietnia 1943 roku niemieckie radio poinformowało o odkryciu masowych grobów polskich oficerów w Lesie Katyńskim pod Smoleńskiem. Mimo że była to informacja propagandowa niemieckiej machiny wojennej, świat po raz pierwszy dowiedział się o zbrodni.

Przez lata PRL prawda o Katyniu była zakazana. Dopiero po upadku komunizmu można było otwarcie mówić o sowieckiej odpowiedzialności za tę zbrodnię.